Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, το μεταπολιτευτικό μας πολιτικό σύστημα. Χρεοκόπησε. Χρεοκόπησε την Ελλάδα. Διέλυσε την όποια βιομηχανική παραγωγή τη δεκαετία του ’70. Θέριωσε το κράτος τη δεκαετία του ’80. Εξέθρεψε την διαπλοκή και τη διαφθορά τη δεκαετία του ’90. Αδιαφόρησε πλήρως τα τελευταία 10 χρόνια για τα προβλήματα της πατρίδας και ανέδειξε τον επικοινωνισμό ως πολιτική τέχνη.
Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, τα media. Ωραιοποιούσαν την πραγματικότητα ανάλογα με τα συμφέροντά τους. Το βράδυ τα κροκοδείλια δάκρυα θα περισσεύουν. Οι αναλύσεις θα επιβραβεύουν την κίνηση της κυβέρνησης ως εθνική αναγκαιότητα.
Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, οι συντεχνίες. Αντιδρούσαν σε όποια αλλαγή. Κατέφευγαν στον λαϊκισμό σπιλώνοντας οποιαδήποτε μεταρρυθμιστική κίνηση. Και όλα αυτά; Για τη διατήρηση των κεκτημένων που οδηγούσε τους εκπροσώπους τους στην αίθουσα του κοινοβουλίου.
Τα τρία κακά της μοίρας μας που ανδρώθηκαν με την ανοχή σημαντικής μερίδας της κοινής γνώμης. Σήμερα κρεμάται από ξύλου και ...
αυτή.
αυτή.
Η προσφυγή στο ΔΝΤ είναι κακή επιλογή; Το αποτέλεσμα θα δείξει. Ως σήμερα ο ρόλος του αμφισβητείται και οι επιτυχίες του δεν είναι σαφείς.
Το σίγουρο είναι ότι η κυβέρνηση θα κρίνεται πιο αυστηρά.
Ο Γιώργος Παπανδρέου κάνει το ίδιο σφάλμα με τον Κώστα Καραμανλή. Αποδίδει την ευθύνη στον προηγούμενο. Δεν αρκεί και το τέλος του πρώην Πρωθυπουργού θα πρέπει να τον προβληματίσει για την τακτική του. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ευθύνες στην προηγούμενη κυβέρνηση. Υπάρχουν αλλά υπάρχουν και για τη σημερινή. Γιατί επί 7 μήνες ήταν παρατηρητής. Και 7 μήνες είναι μεγάλο χρονικό διάστημα. Ήδη εμφανίζονται οι πρώτες ρωγμές στην εικόνα του Γιώργου Παπανδρέου. Η πτώση τους είναι αισθητή στο βαρόμετρο της Public Issue που δημοσιοποιήθηκε σήμερα στον ΣΚΑΪ. Οι επόμενοι μήνες θα είναι Γολγοθάς.
Οφείλει όμως να κάνει μια νέα αρχή. Όπως οφείλει να την κάνει και ο Αντώνης Σαμαράς. Και οι δύο θα πρέπει να αποτινάξουν από πάνω τους τις αμαρτίες του παρελθόντος, δηλαδή όλους όσους οδήγησαν την Ελλάδα στη χρεοκοπία.
fresh24
